Pożegnania nadszedł czas!!!
Szanowni Rodzice, Kochane Dzieci,
to
już ostatni tydzień wspólnych zmagań edukacji w domu. Ten tydzień
poświęcimy wspomnieniom z przedszkola. Zapraszam wszystkich!!!
Karty
pracy w książkach fioletowych wypełniamy do
końca, a jeżeli macie coś zaległego to polecam na wakacje w ramach
utrwalenia :-)
1. Słuchanie piosenki "Na zawsze zapamiętasz":
https://drive.google.com/file/d/1GyiJv7O4HQZ2bHA3nqO2_THiQCmeKOZa/view?usp=sharing
Ref.: Choć ostatnie to w przedszkolu dni,
choć rozstania, pożegnania czas,
to mówię ci, to mówię ci – nic tak naprawdę nie rozłączy nas.
To mówię ci, to mówię ci – nic tak naprawdę nie rozłączy nas.
I. Na zawsze zapamiętasz, jak Lena wciąż płakała,
podarty elementarz przez Olka i Michała.
Jak Ada jeść nie chciała, Jaś zasnął pośród lalek.
Jak Ola kompot raz wylała na całą naszą salę.
O-jojo-jojo-joj!
Ref.: Choć ostatnie…
II. Uśmiechniesz się, gdy wspomnisz ludziki z plasteliny,
jak Bartek ćwiczył skoki, a Karol – śmieszne miny.
I kłótnie Ani z Basią, i miśka brzuch rozpruty.
Jak Kasia kiedyś zapomniała na spacer włożyć buty!
O-jojo-jojo-joj!
Ref.: Choć ostatnie…
III. Pomyślisz, jakie miłe widziałeś teatrzyki.
Piosenki i zabawy, występy i wierszyki.
Wspomnienia będą czekać w albumie ze zdjęciami.
Bo to przedszkole zawsze będzie tu,
w myślach, razem z nami!
Tak, tak, tak, tak!
Rodzic zadaje pytania:
- O czym jest ta piosenka?
- Jakie zdarzenia zapamiętacie z naszego przedszkola?
2. Zabawa ruchowa i grafomotoryczna Po muszli ślimaka:
Dziecko
siada na podłodze z wyprostowanymi nogami, przesuwa się do przodu, nie
uginając nóg i nie pomagając sobie rękami po kole, zataczając coraz to
mniejsze koła, naśladując kształt muszli ślimaka. Następnie wykonuje to
samo zadanie rysując kształty po śladzie (karta pracy poniżej), kolejno
próbuje samo na czystej kartce.
3. Słuchanie opowiadania A. Widzowskiej "Pocieszajki dla maluchów":
Czytanie tekstu dla dzieci starszych (str. 86-89)
Ada
była bardzo dumna z tego, że po wakacjach pójdzie do szkoły. Będzie
miała kolorowy plecak, a w nim książki, zeszyty i piórnik z przyborami.
Bardzo chciała się nauczyć samodzielnie czytać, bo obiecała Olkowi, że w
przyszłości to ona przeczyta mu bajkę na dobranoc, a nie odwrotnie.
Na
zakończenie ostatniego roku w przedszkolu zaproszono wszystkich
rodziców, a młodsze grupy zadbały o niespodzianki: zaśpiewały pożegnalne
piosenki i wręczyły starszakom samodzielnie przygotowane sadzonki
drzewek szczęścia w małych doniczkach.
Grupa
Ady odwdzięczyła się przedstawieniem teatralnym dla maluchów o misiu,
który trafił do przedszkola i niczego nie potrafił robić samodzielnie:
nie umiał sam jeść, ubierać się, wiązać sznurowadeł i budować domku z
drewnianych klocków. Nie wiedział nawet, że przed jedzeniem trzeba myć
łapki, ani nie znał słów: „proszę, dziękuję, przepraszam”. Ten miś
musiał się wszystkiego nauczyć w przedszkolu, a dzieci mu w tym
pomagały.
Był to teatrzyk kukiełkowy, w
którym Ada przedstawiała postać dziewczynki o imieniu Basia. Tomek
trzymał kukiełkę niedźwiadka, a Basia uczyła misia, jak należy myć
łapki:
– O! Popatrz, misiu,
tu jest łazienka,
wodą się zmywa
farbę na rękach,
a ty masz łapki
całe w powidłach,
więc musisz użyć wody i mydła!
Piotrek, Janek i Paweł poruszali kukiełkami zielonych żabek i śpiewali piosenkę
:Kum, kum, kum!
Rech, rech, rech!
Było przedszkolaków trzech.
Hopsa, w lewo!
Hopsa, w prawo!
Skaczą zwinnie. Brawo! Brawo!
Ucz się, misiu, z nimi ćwicz,
skacz i do dziesięciu licz!
Tu następowała wyliczanka do dziesięciu: jeden, dwa, trzy, cztery, pięć i tak dalej…
Potem na scenie pojawiły się symbole pór roku: słońce, bałwanek, kasztany i skowronek.
Dzieci
z młodszych grup doskonale wiedziały, które symbolizują wiosnę, lato,
jesień i zimę. Na zakończenie przedstawienia wszystkie starszaki
ukłoniły się pięknie i wyrecytowały:
– Nie płaczcie, kochani, gdy nas tu nie będzie,
nasz wesoły uśmiech zostawimy wszędzie,
a gdy po wakacjach znajdziemy się w szkole,
będziemy wspominać kochane przedszkole!
Młodszym
dzieciom bardzo podobało się przedstawienie, a po spektaklu wszyscy
chcieli obejrzeć z bliska kukiełki. Ada stanęła pod oknem i przyglądała
się swoim koleżankom i kolegom. Z jednej strony cieszyła się na myśl o
szkole, z drugiej jednak czuła, że będzie tęsknić.
– Trochę mi smutno – powiedziała do Kasi.
– Mnie też – odpowiedziała dziewczynka. – Nauczyłam się tutaj pisać swoje imię: K A S I A – przeliterowała.
– A ja się nauczyłam sama korzystać z łazienki, bo jak byłam mała, to nie umiałam spuszczać wody – dodała Ada.
– Piotrek mi pokazał, jak bezpiecznie zjeżdżać ze zjeżdżalni i wspinać się po drabinkach.
– Mnie też!
– I umiemy już rozpoznawać kształty: kółka, trójkąty, prostokąty i kwa… kwa… – zająknęła się Kasia.
– Kwadraty – dokończyła Ada.
– Tak! Kwadraty!
– I co jeszcze?
– Pani pokazała nam, jak się kroi warzywa, tak żeby się nie skaleczyć.
– I już umiemy same zrobić sałatkę z majonezem – odparła z dumą Ada.
– A pamiętasz, jak lepiłyśmy pączki z piasku do naszej cukierni? Tomek ugryzł jednego i pani kazała mu szybko wypłukać buzię.
– Cha, cha! Nigdy tego nie zapomnę.
– I piekliśmy ciasto na Dzień Mamy, a wyszedł nam zakalec!
–
Pamiętam. Pani polała je rozpuszczoną czekoladą i powiedziała, że takie
ciasto jada się we Francji. – Było bardzo dobre. Wszyscy prosili o
dokładkę.
Dziewczynki wymieniły jeszcze
wiele wesołych wspomnień i obiecały sobie, że będą odwiedzać swoje
przedszkole i ulubioną panią. Pożegnały się z innymi dziećmi, z
kucharkami, panem „złotą rączką”, który potrafił naprawić każdą rzecz, a
nawet z zabawkami.
Przed wyjściem z przedszkola Ada położyła coś ukradkiem w swojej szafce w szatni.
– Co tam zostawiłaś? – zdziwiła się mama.
– Zostawiłam pudełko z pocieszajkami.
–
A co to są pocieszajki? – To są kolorowanki ze zwierzątkami.
Powiedziałam pani, że jak jakiś maluch będzie płakał, to może mu dać
taką kolorowankę i poprosić, żeby pomalował smutne zwierzątko.
Ja też kiedyś płakałam za tobą w przedszkolu i wtedy pomalowałam krowę na żółto. Świeciła jak słońce i od razu mi było lepiej.
– To wspaniały pomysł – mama spojrzała z podziwem na Adę i mocno ją przytuliła.
– Pa, pa! Przedszkole! – powiedziała Ada. – Kiedyś cię odwiedzę.
• Rozmowa na temat opowiadania:
− Co przygotowała grupa Ady na pożegnanie przedszkola?
− Co przygotowali młodsi koledzy?
− Co robiły Ada i Kasia?
− Kogo pożegnała Ada?
− Co to były pocieszajki Ady?
− Gdzie je zostawiła?
4. Z czym kojarzy ci się przedszkole?
Obejrzenie
bajki (link poniżej) o zakończeniu przedszkola, o tym, że zawsze
żegnamy starszaki, dziękujemy za wszystko. Rozmowa: Z czym kojarzy Ci
się przedszkole? Skojarzenia dziecko może zapisać np. zabawki, szatnia,
stoliki lub narysować w postaci symboli.
5. Co najbardziej podobało mi się w przedszkolu? - rysunek.
Dokończ zdanie:
- W przedszkolu lubiłem/lubiłam?
- W przedszkolu nie lubiłem/ nie lubiłam?
- W przedszkolu czułem się/ czułam się?
Wykonanie rysunku/ rysunków: co najbardziej podobało mi się w przedszkolu (wśród zdarzeń w ciągu roku).
6. Karty pracy dla chętnych:
Życzę udanego tygodnia!!!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.